De dinsdagochtend groep is weer begonnen met de trainingen voor de aankomende Midwintermarathon in februari met als gebruikelijk na afloop de koek en zopie.
We verzamelen om 9 uur bij de blokhut van St. Victor Scouting en worden dan anderhalf uur afgebeuld door trainer Jan Veltman en dat doe je dan allemaal nog vrijwillig ook! Je houdt elk tempo vol omdat je aan die koffie met veelal zelf gebakken koek denkt. Door weer en wind jaagt de trainer ons met pyramide trainingen, intervallen, heuvels op en neer door de bossen. We beginnen vol energie maar begin februari als de wedstrijd is geweest verlangt iedereen we
er naar het “gewone” uurtje rustig (nou ja rustig…) trimmen bij de bushalte. Kunnen we ook weer uitslapen tot 9.30 u en kan ik weer zelf mijn moedertje ophalen voor de wandelclub. Dat wordt nu gedaan door een lieve wandelvriendin Marian Beernink waarvoor mijn dank.
Zelf kan ik niet meedoen met de wedstrijd omdat het parcours merendeel op asfalt is maar de trainingen zijn altijd in het bos en du
s loop ik lekker mee met mijn hardloopmaatjes tot het zover is.
Niet dat ik op de wedstrijddag achterover zit. Ik ben n.l. professioneel supporter op die dag en dus fiets ik me het heen en weer om iedereen een paar keer in de wedstrijd te kunnen zien en toe te kunnen schreeuwen.
Ik ben niet eenkennig en dus schreeuw ik net zo makkelijk naar vreemden.Geen stem meer over aan het eind van de dag en de rug nat van het fietsen. Wie zegt dat hardlopen ontspannen is?
Voor iedereen die ook traint voor de wedstrijd der wedstrijden… Veel Succes.
De hardlopende reporter.